Η Γκρέις Πατρίτσια Κέλι (Grace Patricia Kelly, 12 Νοεμβρίου 1929 - 14 Σεπτεμβρίου 1982), γνωστότερη ως Γκρέις Κέλι, ήταν μια βραβευμένη με όσκαρ αμερικανίδα ηθοποιός, καθώς και πριγκίπισσα του Μονακό.

 

Η Πριγκίπισσα του Μονακό θα γινόταν σήμερα......83 χρόνων.

Η Γκρέις Πατρίτσια Κέλι (Grace Patricia Kelly, 12 Νοεμβρίου 1929 - 14 Σεπτεμβρίου 1982), γνωστότερη ως Γκρέις Κέλι, ήταν μια βραβευμένη με όσκαρ αμερικανίδα ηθοποιός, καθώς και πριγκίπισσα του Μονακό. Τον Απρίλιο του 1956 η Κέλι παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Ρενιέ Γ' του Μονακό κι έκτοτε αποκαλούνταν Η Αυτής Γαληνία Υψηλότης, πριγκίπισσα του Μονακό ή απλούστερα Πριγκίπισσα Γκρέις. Στα έξι χρόνια που η Κέλι εργάστηκε στο Χόλιγουντ γύρισε μόνο 11 ταινίες, εντούτοις κατατάσσεται στις πιο πολυαγαπημένες πρωταγωνίστριες του Χόλιγουντ και το όνομά της αποτελεί συνώνυμο του στιλ, της ακτινοβολίας και της χάρης. Συνεργάστηκε τρεις φορές με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ το για τις ταινίες Σιωπηλός Μάρτυς (Rear Window, 1954), Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως (Dial M for Murder, 1954) και Το κυνήγι του κλέφτη (To Catch A Thief, 1955) και κέρδισε το όσκαρ το 1954 για την ταινία Η χωριατοπούλα (The Country Girl). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 13η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Η Γκρέις Κέλι γεννήθηκε το 1929 από τον Τζον Μπρένταν Κέλι και τη σύζυγό του Μάργκαρετ Κάθριν Μάγερ στη Φιλαδέλφια της Πενσιλβάνια. Ονομάστηκε Γκρέις προς τιμή της αδικοχαμένης σε νεαρή ηλικία αδερφής της μητέρας της. Η Κέλι είχε δυο μεγαλύτερα αδέρφια την Πέγκι και τον Τζον και μια μικρότερη αδερφή τη Λιζάν.
Κινηματογραφική καριέρα


Από την παιδική της ηλικία η Κέλι ονειρευόταν να κάνει καριέρα στο θέατρο. Ήδη στα δώδεκά της είχε εμφανιστεί στον πρωταγωνιστικό ρόλο του θεατρικού Don't Feed the Animals που ανέβασε η τοπική θεατρική ομάδα. Στα 18 της δεν κατάφερε να μπει στο κολέγιο Μπένινγκτον, λογω των χαμηλών της βαθμών στα μαθηματικά, κάτι που την ώθησε στο να ακολουθήσει το όνειρό της να γίνει ηθοποιός. Κατά συνέπεια απαγγέλοντας ένα μονόλογο από το θεατρική παράσταση The Torch-Bearers, που είχε συγγράψει ο θείος της Τζόρτζ, κατάφερε να μπει στην Αμερικανική ακαδημία των δραματικών τεχνών. Η Κέλι δούλεψε ως μοντέλο για να συντηρήσει τις σπουδές της και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ στο πλευρό του Ρέιμοντ Μάσεϊ στο θεατρικό του Στρίντμπεργκ , Ο Πατέρας.
Μετά την αποφοίτησή της το 1948 ο σκηνοθέτης Ντέλμπερτ Μαν την προσέλαβε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Σίνκλερ Λιούις Μπέθελ Μέριντεϊ

Η επιτυχία αυτής της παραγωγής για την τηλεόραση, που ότι είχε αρχίσει να μπαίνει πλέον στη ζωή των αμερικανών, την οδήγησε στον πρώτο κινηματογραφικό της ρόλο στην ταινία Δεκατέσσερεις ώρες αγωνίας (Fourteen Hours, 1951).
Ο ρόλος αυτός ήταν μικρός και η Γκρέις πέρασε απαρατήρητη με αποτέλεσμα να μην έχει άλλες προσφορές για κινηματογραφικούς ρόλους για κάμποσο καιρό. Ένα χρόνο αργότερα επικοινώνησε μαζί της ο παραγωγός κι αργότερα σκηνοθέτης Στάνλεϊ Κρέιμερ, ο οποίος της προσέφερε ένα ρόλο στο πλάι του Γκάρι Κούπερ στην ταινία Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon, 1952), που επρόκειτο να σκηνοθετήσει ο Φρεντ Τσίνεμαν. Η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία και της χάρισε μεγάλη δημοτικότητα. Επόμενός της στόχος ήταν η οντισιόν για την ταινία του Τζον Φορντ, Μογκάμπο, όπου θα πρωταγωνιστούσε πλάι στον Κλαρκ Γκέιμπλ και την Άβα Γκάρντνερ. Το γεγονός ότι η ταινία γυριζόταν στην Αφρική αποτελούσε μεγάλο δέλεαρ για την Γκρέις. Η ταινία προβλήθηκε το 1953 και η Κέλι που είχε πλέον γίνει σταρ προτάθηκε για όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου. Η επιτυχία ακολούθησε όταν το 1954 πρωταγωνίστησε στη μεταφορά του θεατρικού του Φρέντρικ Νοτ Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως (Dial M for Murder, 1954) με σκηνοθέτη τον Άλφρεντ Χίτσκοκ. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ο Χίτσκοκ της μιλούσε συνέχεια για την επόμενή του ταινία με τίτλο Σιωπηλός Μάρτυς (Rear Window), εντυπωσιάζοντάς την σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αρνηθεί την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει στο πλευρό του Μάρλον Μπράντο στην ταινία του Ηλία Καζάν Το λιμάνι της αγωνίας (On The Waterfront, 1954). Ο Χίτσκοκ προσέλαβε την Κέλι για το Σιωπηλός Μάρτυς. Ο Τζέιμς Στιούαρτ, συμπρωταγωνιστής της στην ταινία Σιωπηλός Μάρτυς, ενθουσιάστηκε με την ερμηνεία της. Το φιλμ έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 1954 κι η Κέλι έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Κατά τη διάρκεια του 1954 γύρισε άλλες δυο ταινίες και τις δυο με συμπρωταγωνιστή τον Γουίλιαμ Χόλντεν. Η πρώτη ήταν το Οι γέφυρες του Τόκο-Ρι (The Bridges at Toko-Ri) και η δεύτερη ήταν Η χωριατοπούλα (The Country Girl), βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό δράμα του Κλίφορντ Όντετς. Εκτός από τον Χόλντεν στην ταινία πρωταγωνιστούσε και ο Μπινγκ Κρόσμπι στο ρόλο του αλκοολικού της συζύγου.

Όσκαρ και αριστοκρατία

Η ερμηνεία της στη Χωριατοπουλα έλαβε τις καλύτερες κριτικές κι η Κέλι θεωρούταν το φαβορί για το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου το 1954.
The Country Girl 1954 Όσκαρ Ά γυναικείου ρόλου
Η πιο κοντινή της αντίπαλος για το βραβείο ήταν η Τζούντι Γκάρλαντ που είχε κάνει επιτυχημένη επανεμφάνιση την ίδια χρονιά με το Ένα αστέρι γεννιέται (A star is Born). Τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά ανέφεραν κόντρα μεταξύ των δυο σταρ. Τη βραδιά της απονομής η Γκάρλαντ βρισκόταν στο νοσοκομείο έχοντας μόλις γεννήσει το γιο της Τζόζεφ και δίπλα της υπήρχαν κάμερες, ώστε σε περίπτωση που κέρδιζε το βραβείο να μπορούσε να βγάλει ευχαριστήριο λόγο από το νοσοκομείο. Νικήτρια όμως αναδείχτηκε η Κέλι, κάτι που η Γκάρλαντ δεν ξέχασε ποτέ.

Τα επόμενα δυο χρόνια γύρισε άλλες τρεις ταινίες, εκ των οποίων η πρώτη ήταν η τρίτη και τελευταία της συνεργασία με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία Το κυνήγι του κλέφτη (To Catch A Thief, 1955). Την ίδια χρονιά στο φεστιβάλ των Καννών γνώρισε τον πρίγκιπα Ρενιέ Γ' του Μονακό, με τον οποίον κράτησε για μήνες επικοινωνία. Επιστρέφοντας στη Αμερική γύρισε την ταινία Ο κύκνος (The Swan, 1956) όπου πλάι στον Άλεκ Γκίνες υποδύθηκε μια πριγκίπισσα. Η ταινία ήταν προφητική και η ζωή να μιμήθηκε την τέχνη καθώς ο Ρενιέ μετά το τέλος των γυρισμάτων τη ζήτησε σε γάμο. Η εταιρία παραγωγής της ταινίας καθυστέρησε την κυκλοφορία της μέχρι την ημέρα του γάμου της Κέλι με το Ρενιέ.

Πριγκίπισσα του Μονακό

Εννιά μήνες και τέσσερεις μέρες μετά το γάμο της με το Ρενιέ, η Κέλι έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί την πριγκίπισσα Καρολίνα, της οποίας των ερχομό ανακοίνωσαν 21 πυροβολισμοί και η μέρα της γέννησής της κηρύχθηκε μέρα αργίας. Ο πρίγκιπας Ρενιέ και η πριγκίπισσα Γκρέις απέκτησαν τρία παιδιά: την πριγκίπισσα Καρολίνα, τον πρίγκηπα Αλβέρτο και την πριγκίπισσα Στεφανί. Μετά το γάμο ο Ρενιέ απαγόρευσε την προβολή των φιλμ της Κέλι. Το 1962 ο Άλφρεντ Χίτσκοκ της προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμΜάρνι (Marnie) και η Κέλι ήθελε να ξανασυνεργαστεί μαζί του. Όταν όμως η κοινή γνώμη στράφηκε εναντίον της, λόγω του γεγονότος ότι η υπόθεση του φιλμ θα αμαύρωνε την εικόνα της, αναγκάστηκε να μη δεχτεί το ρόλο. Το 1977 ο σκηνοθέτης Χέρμπερτ Ρος προσπάθησε να τη δελεάσει να επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη προσφέροντάς της τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Η κρίσιμη καμπή (The Turning Point). Συνεπώς η Κέλι δεν επέστρεψε ποτέ στη μεγάλη οθόνη, προσπάθησε παρόλα αυτά να υποστηρίξει την καλλιτεχνική άνθιση στο Μονακό ιδρύοντας το Ίδρυμα Πριγκίπισσα Γκρέις που βοηθούσε όλους τους καλλιτέχνες και τεχνίτες της περιοχής. Επίσης οργάνωνε κάθε χρόνο γιορτή για τα ορφανά. Τα χρόνια πέρασαν και το 1981 η Γκρέις και ο Ρενιέ γιόρτασαν 25 χρόνια γάμου.

Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1982, ενώ επέστρεφε οδικώς μαζί με τη μικρή της κόρη της Στεφανί, από το εξοχικό τους στην επαρχία, η πριγκίπισσα Γκρέις είχε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που την έκανε να χάσει τις αισθήσεις της και να ρίξει το αυτοκίνητο στο γκρεμό. Το σώμα της ανασύρθηκε από το αυτοκίνητο αλλά είχε υποστεί πολλαπλά κατάγματα κι είχε πέσει σε κώμα. Μεταφέθηκε στο νοσοκομείο του Μονακό όπου της διαγνώστηκε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Η οικογένεια της αποσυνέδεσε το μηχανισμό που την κρατούσε στη ζωή.
Η κόρη της Στεφανί είχε υποστεί σοβαρό κάταγμα στην αυχενική μοίρα και αναγκάστηκε να φορέσει κολάρο. Η κηδεία της έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Μονακό. Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους στην κηδεία της ήταν οι πρώην συμπρωταγωνιστές της Τζέιμς Στιούαρτ και Κάρι Γκραντ. Ενώ την κηδεία της παρακολούθησαν από την τηλεόραση 100 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως[4]. Ο πρίγκηπας Ρενιέ που δεν ξαναπαντρεύτηκε κηδεύτηκε στο πλευρό της μετά το θάνατό του το 2005.

Επιμέλεια: Έλσα Βαρθαλίτη Πηγή:enikolopoulou.gr

Ρωσικό "πάρτι" €21 δισ. στην Κύπρο...........

 

Ρωσικό "Πάρτι" € 21 δισ. στην Κύπρο........

Ενώ οι τιμές των κατοικιών στην Πάφο, τη Λεμεσό και αλλού βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, οι πωλήσεις ακινήτων έχουν φρενάρει και το αδιάθετο στοκ αυξάνεται, τα ρωσικά κεφάλαια συνεχίζουν να καταφτάνουν στην Κύπρο, όχι τόσο για να αγοράσουν γη όσο για να τοποθετηθούν στις κυπριακές τράπεζες, όπως γράφει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
Κάποτε το νησί της Αφροδίτης αποτελούσε μαγνήτη για τα ξένα κεφάλαια. Σήμερα ψάχνει εναγωνίως για ρευστό που, για την ώρα, του παρέχει το άφθονο ρωσικό χρήμα το οποίο είναι κατατεθειμένο στις κυπριακές τράπεζες και, σύμφωνα με το περιοδικό «Σπίγκελ», φτάνει τα 21 δισ. ευρώ, αλλά προέρχεται κατά κύριο λόγο από παράνομες δραστηριότητες.
Τα τελευταία χρόνια η παρουσία των Ρώσων έχει αλλάξει την οικονομία του νησιού. Από το 2009 μέχρι σήμερα ο αριθμός των επισκεπτών από τη Ρωσία τριπλασιάστηκε και ανέρχεται πλέον σε 400.000 ετησίως, κάποιοι από τους οποίους ήρθαν για να μείνουν. Μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου είναι περίπου 50.000 Ρώσοι, ενώ το 25% των τραπεζικών καταθέσεων στο νησί είναι ρωσικής προέλευσης.
Στην παραλιακή πόλη της Λεμεσού, που έχει μετονομαστεί από τους Ρώσους σε Λιμασόλγκραντ, η ρωσική τείνει να γίνει η δεύτερη επίσημη γλώσσα. Από τα μενού των εστιατορίων και τις πινακίδες των καταστημάτων μέχρι και τις αγγελίες στα ακίνητα, το κυριλλικό αλφάβητο είναι παντού. Στη Λεμεσό κυκλοφορεί ρωσική εφημερίδα και λειτουργούν ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι, ρωσικό ραδιόφωνο και δύο ρωσικά σχολεία.


Ξέπλυμα. Η μαζική προσέλευση ρώσων επιχειρηματιών στην Κύπρο προφανώς οφείλεται στον χαμηλό εταιρικό φόρο (10%, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 25%). Οπως όμως επισημαίνει η «Ντέιλι Τέλεγκραφ», οφείλεται και στις βάσιμες υπόνοιες ότι το νησί έχει μετατραπεί σε μεγάλο πλυντήριο βρώμικου ρωσικού χρήματος, θέμα που έχει μπει για τα καλά στη συζήτηση σχετικά με το αν η Λευκωσία θα λάβει την πολυπόθητη οικονομική βοήθεια από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Πρώτοι οι Γερμανοί, που καλούνται να βάλουν τα 2 από τα περίπου 15 δισ. ευρώ του πακέτου που συζητείται να δοθεί στην Κύπρο, έθεσαν ως προϋπόθεση την αύξηση του εταιρικού φόρου και την καταστολή του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. «Εφόσον η Κύπρος λάβει οικονομική στήριξη για τις τράπεζές της από την ΕΕ, θα είναι σαν να εξασφαλίζουμε τους κατόχους ρωσικών λογαριασμών μαύρου χρήματος και σαν να δίνουμε τη δυνατότητα στη Λευκωσία να συνεχίσει το ξέπλυμα», ανέφερε σε πρόσφατο άρθρο του το «Σπίγκελ» επικαλούμενο έρευνα της ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών της Γερμανίας (από την οποία και προέκυψε η πληροφορία για ρωσικές καταθέσεις 26 δισ. ευρώ στις τράπεζες της Κύπρου).
Πώς όμως η Λευκωσία επιτυγχάνει την προσέλκυση των ρωσικών κεφαλαίων; «Μέσω της παραχώρησης κυπριακής υπηκοότητας στους μεγιστάνες από τη Ρωσία», γράφει η «Ντέιλι Τέλεγκραφ». Μέχρι σήμερα η Λευκωσία έχει δώσει υπηκοότητα σε ευκατάστατους ρώσους πολίτες ως αντάλλαγμα για τις καταθέσεις μεγάλων ποσών σε κυπριακές τράπεζες. Ετσι, 80 ρώσοι ολιγάρχες έχουν αποκτήσει την κυπριακή ιθαγένεια, σύμφωνα με τα ευρήματα της γερμανικής ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών που επικαλέστηκε το «Σπίγκελ».


Κερκόπορτα στην ΕΕ. Οταν όμως κάποιος έχει την ιθαγένεια χώρας-μέλους, μπορεί να κυκλοφορεί χωρίς περιορισμούς οπουδήποτε εντός της ΕΕ. «Ουσιαστικά, με χαμηλό τίμημα, η Κύπρος προσφέρει σε έναν κροίσο ένα χρυσό διαβατήριο με το οποίο μπορεί να ταξιδέψει παντού», σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα.
Αυτό ακριβώς αποτελεί η Κύπρος για πολλούς Ρώσους, μια κερκόπορτα για να εισέρχονται ανενόχλητοι στην ΕΕ. Μάλιστα, το παράδειγμά τους αρχίζουν να μιμούνται και οι Κινέζοι, ενώ στόχος της Λευκωσίας για το 2013 είναι να αφιχθούν στην Κύπρο περίπου 10.000 κινέζοι τουρίστες, ανάμεσά τους και υψηλού εισοδήματος.


Το ρωσικό δάνειο. Ο παράγων Ρωσία είναι παντού. Ενώ η κυπριακή οικονομία κλυδωνίζεται και η κυβέρνηση Χριστόφια διαπραγματεύεται από την Πέμπτη με την τρόικα το πακέτο βοήθειας, μια παράλληλη συζήτηση βρίσκεται σε εξέλιξη αλλά με τη Μόσχα. Η τελευταία φέρεται να έχει ζητήσει από τη Λευκωσία, ως αντάλλαγμα για να της δώσει δάνειο, πρόσβαση στα αποθέματα φυσικού αερίου της, δηλαδή κάποια από τα θαλάσσια Οικόπεδα που πρόκειται να παραχωρήσει με διεθνείς διαγωνισμούς.
Είναι σαφές πως το δάνειο, από όπου και να προέλθει, αποτελεί μονόδρομο για την οικονομία της Κύπρου, η οποία από τον περασμένο Αύγουστο έχει υποβαθμιστεί δύο φορές από τον Standard & Poor's. Μάλιστα ο οίκος επιφυλάσσεται για περαιτέρω υποβάθμισή της καθώς εκτιμά ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί έπειτα από τη συμφωνία για υπαγωγή της στον μηχανισμό στήριξης.


Η περίπτωση της Πάφου. Παράλληλα η κρίση είναι εμφανής παντού, με πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα την κάποτε ακμάζουσα οικονομία της τουριστικής Πάφου. Διαμερίσματα τριών δωματίων που κάποτε πωλούνταν προς 150.000 ευρώ, τώρα προσφέρονται προς 79.000 ευρώ. Στην πιο εμπορική ζώνη της πόλης, εκεί όπου κάποτε τα πολυτελή συγκροτήματα έσφυζαν από τουρίστες, σήμερα πολλά είναι εγκαταλειμμένα και γκραφίτι σκεπάζουν τους τοίχους τους. Τα πράγματα πάνε τόσο άσχημα ώστε πρόσφατα κάποιοι ιδιώτες στους οποίους το Δημόσιο χρωστάει χρήματα επειδή απαλλοτρίωσε τη γη, προέβησαν σε κατάσχεση οχημάτων που ανήκαν σε διάφορες κρατικές υπηρεσίες, πως το Κτηματολόγιο, τα Δημόσια Εργα και το Τμήμα Δασών.

Αντιδράσεις για το δημοσίευμαΑντιδράσεις προκάλεσε στη Λευκωσία το δημοσίευμα του «Σπίγκελ», με την κυπριακή κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι εφαρμόζει ένα υψηλού επιπέδου θεσμικό πλαίσιο για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος

Διαπραγματεύσεις με την τρόικαΑπό τα τέλη Ιουνίου η Κύπρος έχει απευθυνθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητώντας βοήθεια για τη στήριξη των τραπεζών της. Χθες, άρχισαν στη Λευκωσία οι σχετικές διαπραγματεύσεις με την τρόικα

Απώλειες 4 δισ. ευρώ για τις κυπριακές τράπεζεςΕκτιμάται ότι οι κυπριακές τράπεζες έχουν χάσει περισσότερα από 4 δισ. ευρώ εξαιτίας της απομείωσης του ελληνικού χρέους που διακρατούσαν. Η Κομισιόν εκτίμησε πρόσφατα ότι το ΑΕΠ της χώρας θα συρρικνωθεί κατά 2,3% το τρέχον έτος και κατά 1,7% το 2013

Επιμέλεια: Γιώργος Φιντικάκης
Πηγή:tanea.gr