Με τον τίτλο του Officer of the British Empire τιμήθηκε χθες η 38χρονη σχεδιάστρια Sarah Burton στο Παλάτι του Μπάκινχαμ για την προσφορά της στην βρετανική μόδα!!!!!!!!!!!

 H σχεδιάστρια του πριγκηπικού νυφικού βραβεύεται!!!!!!

Αγαπημένη σχεδιάστρια του παλατιού και σε προχωρημένη εγκυμοσύνη η Sarah Burton έλαβε τον τίτλο του Officer of the British Empire.

Με τον τίτλο του Officer of the British Empire τιμήθηκε χθες η 38χρονη σχεδιάστρια Sarah Burton στο Παλάτι του Μπάκινχαμ για την προσφορά της στην βρετανική μόδα. Η Burton σε προχωρημένη εγκυμοσύνη -περιμένει δίδυμα- παρέλαβε τον τίτλο της από τον Πρίγκηπα Κάρολο, με τον οποίο αφού συζήτησε λίγο για το πριγκιπικό νυφικό που είχε σχεδιάσει, τον συνεχάρει για την εγκυμοσύνη της Δούκισσας του Κέμπριτζ και του εξέφρασε την χαρά της. "Πιστεύω πως ο Πρίγκηπας Κάρολος έχει μια φοβερή αίσθηση του στιλ και μια μακρά ιστορία με τους ράφτες τις Saville Row" είπε στους δημοσιογράφους η Burton. Όταν εκείνοι την ρώτησαν αν σκοπεύει να σχεδιάσει ρούχα εγκυμοσύνης για την Δούκισσα -η οποία συχνά στις εμφανίσεις της φορά δημιουργίες Alexander McQueen-,απάντησε πως το ελπίζει.  

Η επιτυχημένη σχεδιάστρια που ανέλαβε τα ηνία του οίκου μετά την αυτοκτονία του Alexander McQueen και έδωσε μια πιο μαλακή και θηλυκή αίσθηση στον οίκο, είναι συνηθισμένη σε βασιλικές τιμές αφού σχεδίασε και το νυφικό της Kate Middleton και το φόρεμα της αδερφής της Pippa που ήταν Κυρία επί των Τιμών. Η Burton έχοντας υπογράψει συμφωνία μυστικότητας με το Παλάτι δούλεψε με ελάχιστους συνεργάτες και ζητώντας την συνδρομή της Βασιλικής Σχολής Ραπτικής.

Λουκία Λυκίδη. Φωτό IML

Πηγή:marieclaire.gr

Άγγελος Λάμπρου:Κέρδισε με τα νυφικά του την Νέα Υόρκη και συνεχίζει με pret-a–porter

Ο Ελληνοκύπριος σχεδιαστής μόδας που κέρδισε τη Νέα Υόρκη.

Το αμερικάνικο όνειρο έγινε πραγματικότητα για τον Ελληνοκύπριο σχεδιαστή μόδας Άντζελο Λάμπρου, που έχει το ατελιέ του στο Μανχάτταν και από εκεί δημιουργεί και σημειώνει μεγάλη επιτυχία στην ανταγωνιστική και απαιτητική αμερικάνικη αγορά.
Στα σχέδιά του για τα επόμενα δύο χρόνια είναι να δημιουργήσει καταστήματα στις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ το Σικάγο, το L.A και το Μαϊάμι.

Ο Αντζελο Λάμπρου γεννήθηκε στην Αφρική από γονείς Έλληνοκύπριους. Πατρίδα του είναι Selebi Phikwe στη Μποτσουάνα, όπου ζουν οι γονείς του όμως έχει ζήσει σε όλο τον κόσμο στο Γιοχάνεσμπουργκ, την Κύπρος και για τα τελευταία 10 χρόνια στη Νέα Υόρκη.

Αφού ανακάλυψε το πάθος του για το σχεδιασμό μόδας, ξεκίνησε τις σπουδές μόδας στο Γιοχάνεσμπουργκ και μετά στο Central Saint Martins στο Λονδίνο. Μεγάλωσε στην Μποτσουάνα και στα εννέα του χρόνια πήγε στην Κύπρο για να μπορέσει να πάει σε ελληνικό σχολείο, ενώ και σήμερα επισκέπτεται συχνά τη Λεμεσό.

Ο Αντζελο Λάμπρου σπούδασε στην Αγγλία και σημερα μένει στη Νέα Υόρκη από όπου και προωθεί τις δημιουργίες του σε όλο τον κόσμο.

Ξεκίνησε να δουλεύει στην Μποτσουάνα, και το 1999 σχεδίασε το βραδινό φόρεμα της Μις Μποτσουάνα που εξελέγη Μις Υφήλιος. Ηταν η πρώτη έγχρωμη Μος Υφήλιος και το γούρι του Αντζελο. Το 2000 σχεδίασε όλα τα ρούχα για τα διεθνή Καλλιστεία και μετά εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και άνοιξε το ατελιέ του στην East Village του Μανχάταν το 2000.

Οι πολυπολιτισμικές επιρροές του είναι έντονες στις δημιουργίες του και όπως δήλωσε πρόσφατα στη Vogue: «Θα ήθελα να πιστεύω ότι ο πελάτης μου έχει μια αίσθηση εμπιστοσύνης. Έχει επίσης μια εκτίμηση για την τέχνη και τον πολιτισμό σε συνδυασμό με όρεξη για περιπέτεια."

Πιστεύει ότι η αφρικανική μόδα είναι “ατρόμητη” και σημειώνει “Δεν έχει όρια στην έκφραση και είναι πολύχρωμη και τολμηρή από τη φύση της. Αγαπώ τη μόδα των φυλών της Αφρικής και αξεσουάρ χρήση του χρώματος σε αφρικανικά υφάσματα. Είναι οι πλούσιοι φυλετικές επιρροές που διαφοροποιούν τη μόδα στην Αφρική από τη μόδα σε άλλες ηπείρους."

Εγινε γνωστός για τα νυφικά του ενώ τώρα ξεκινάει την αλυσίδα καταστημάτων με ρούχα Pret-a porter που θα αναπτύσσεται με συνεργασίες σε όλο τον κόσμο.

Πήγε στη Νέα Υόρκη αποφασισμένος να πετύχει και όπως λέει χαρακτηριστικά «οι Έλληνες καταφέρνουμε πολλά μακριά από την πατρίδα μας επειδή έξω βρίσκουμε περισσότερες ευκαιρίες και τις αρπάζουμε».

Πόσο δύσκολη ήταν η προσαρμογή σας στα δεδομένα της αμερικανικής αγοράς και μάλιστα της Νέας Υόρκης;
Ηρθα στη Νέα Υόρη γνωρίζοντας ότι ήταν μια μεγάλη πρόκληση. Οι δυσκολίες ήταν ατελείωτες. Το μεγαλύτερο εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεράσω ήταν να μπορώ να πληρώνω το ενοίκιό μου δηλαδή να καταφέρω να παραμείνω στην αγορά.
Το δέυτερο μεγάλο στοίχημα ήταν να βρω και να καθορίσω το στίγμα μου δηλαδή την υπογραφή μου ώστε αισθητικά και στυλιστικά να διαφοροποιούμαι και να αναγνωρίζομαι ως σχεδιαστής.

Στη Νέα Υόρκη υπάρχει θέση για πολλούς σχεδιαστές, πολλά διαφορετικά στυλ και γούστα και σίγουρα υπάρχουν ακόμα περισσότεροι που λαχταρούν να γίνουν ένα κομμάτι αυτής της βιομηχανίας. Οπότε, αν πραγματικά θέλεις να τα καταφέρεις, η πρόκληση είναι μεγάλη για να ξεχωρίσεις και να αποκτήσεις δική σου ταυτότητα σε μια τόσο μεγάλη και σημαντική αγορά.

Η Νέα Υόρκη αντανακλάει το κέντρο του κόσμου αν τα καταφέρεις εδώ, τα καταφέρνεις παντού σε όλο τον κόσμο.

Υπάρχει κάποιο μυστικό στην επιτυχία σας;

Παραμένω πιστός και αληθινός στον εαυτό μου, ακολουθώ την καρδιά μου και κάνω μόνο αυτό που μου υπαγορεύει. Αυτό είναι και η μεγαλύτερη εγγύηση για την επιτυχία.

Πιστέυοντας στον εαυτό μου και στο όνειρό μου πάντα προχωράω με θετική ενέργεια και με σκληρή δουλειά και αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο μυστικό της επιτυχίας μου. Και θα έλεγα ότι το μυστικό για την έμπνευσή μου είναι ο έρωτας. Οπως επίσης και οι δύο χώρες καταγωγής μου η Ελλάδα και η Κύπρος αλλά και η Αφρική. Πάντα η Ελλάδα και η Κύπρος μού δίνουν ιδέες και εμπνεύσεις για τις δημιουργίες μου, ενώ καθοριστική στις επιρροές της υπήρξε και η Αφρική. Η Αφρική είναι μια ήπειρος πολλών αντιθέσεων εμφανής σε πολλούς τρόπους. Τα τοπία της είναι ποικίλακαι εκτείνονται από πλούσια ζούγκλες να άγονες ερήμους. Προσπαθώ να επιτύχω την ισορροπία και νιώθω πάντα την ανάγκη να προσθέτω αντιθέσεις για να βεβαιωθείτε ότι κάθε δημιουργία είναι μοναδική.

Τί πιστεύετε για το στυλ και τι είναι αυτό που κάνει ένα σχεδιαστή να ξεχωρίζει;
To κλειδί για την επιτυχία ενός σχεδιαστή είναι η αυθεντικότητα. Μόνο τότε , όταν είναι αυθεντικός ο σχεδιαστής έχει πραγματικά δική του ταυτότητα και η παρουσία του στο χώρο θα έχει συνέχεια. Οσο για το στιλ πρέπει να βγαίνει φυσικά χωρίς προσπάθεια. Δεν έχω κάποια προτίμηση σε έναν συγκεκριμένο σχεδιαστή, μου αρέσουν άλλα στοιχεία από τον κάθε ένα.
Ποια είναι τα νέα σχέδιά σας για το μέλλον;

Αυτή την εποχή έχω επικεντρωθεί πάνω σε μία δεύτερη κολεξιόν που την ονομάζω Okavango και θα δημιουργηθεί στην Αφρική. Σκοπός μου είναι ένα μεγάλο ποσοστό από τις πωλήσεις να δοθεί σε κοινότητες της μαύρης Ηπείρου για τη δημιουργία νέων εργασιών για τους κατοίκους εκεί.Η Οκαβάνγκο είναι μια συλλογή pret-a porter. Σχεδιάζω να δημιουργήσω πολλά καταστήματα σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Προς το παρόν το πρώτο κατάστημα είναι στη Νέα Υόρκη.

Okavango είναι το όνομα της μεγαλύτερης όασης της Αφρικής στη μέση της ερήμου Καλαχάρι. Η γραμμή θα παράγεται στη Νότια Αφρική από τις γυναίκες σε μη προνομιούχες κοινότητες με τη χρήση υλικών που προέρχονται αποκλειστικά στην Αφρική. Ενα ποσοστό των εσόδων θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία κέντρων εκπαίδευσης για τις γυναίκες, έτσι ώστε να μπορούν να μάθουν πώς να κάνουν υψηλής ποιότητας προϊόντα. Αυτός είναι ο τρόπος μου να πρσπαθήσω για να συνεισφέρω ουσιαστκά σε μια ήπειρος που είναι γεμάτη ελπίδα και είναι και αποφασισμένη.

Υπάρχει κάποιος στόχος που θα θέλατε σε προσωπικό επίπεδο να ολοκληρώσετε;

Θέλω να δημιουργήσω ένα όνομα στη μόδα με σκοπό να βοηθήσω κοινότητες που αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στην Αφρική. Είναι όνειρο ζωής για μένα να μπορέσω να δώσω ελπίδα και κίνητρο στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

Πηγή:imerisia.gr
Via:nikolopoulou.gr

TOM FORD

Master Taylor

Γεννημένος στο Τέξας τον Αύγουστο του 1961. Με σπουδές στην υποκριτική και στην αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου στο Parsons School of Design μέχρι το 1986 τα επόμενα χρόνια βρέθηκε να εργάζεται σε γνωστούς οίκους μόδας όπως η Perry Ellis και η Cathy Hardwick. Σταθμός στην καριέρα του η πρόσληψη του στον οίκο Gucci ως σχεδιαστής μόδας. Το 1994 ο οίκος Gucci πωλήθηκε σε επενδυτική εταιρία στο Μπαχρέϊν και αφού αγοράζει σημαντικό ποσοστό του οίκου Yves Saint Laurent ο Φορντ αναλαμβάνει την διεύθυνση και των δυο οίκων. Το 2004 ο Τομ φεύγει από τον Gucci και δημιουργεί δική του εταιρία. Φεύγοντας από εκεί ο Φορντ απελευθερώνεται όπως ο ίδιος λέει. Ασχολείται με τον κινηματογράφο αναλαμβάνοντας το σενάριο, τη σκηνοθεσία και μέρος της παραγωγής με ιδιαίτερη επιτυχία. Η ταινία Ένας Άντρας Μόνος με τους Colin Firth(υποψήφιος για Οσκαρ και χρυσή σφαίρα) και την Julianne Moor του δίνει τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει το άγνωστο σε πολλούς κινηματογραφικό του ταλέντο. Ο Tom Ford σήμερα πιο ώριμος , πιο όμορφος και πιο σέξι από ποτέ ζει τη ζωή του με τον επι 25 χρόνια σύντροφο του Richard Buckley και δηλώνει ευτυχισμένος και δημιουργικός ετοιμάζοντας την καινούργια του συλλογή για την άνοιξη/καλοκαίρι 2012 που αναμένεται να συζητηθεί αφού η παρουσίαση της έγινε σε πολύ κλειστό κύκλο στην εβδομάδα μόδας στο Λονδίνο. Μισεί το πορτοκαλί χρώμα, κοιμάται 3 με 4 ώρες και φορά το πουκάμισο του σχεδόν πάντα ανοιχτό γιατί το κλειστό του φέρνει ημικρανία!!!!!!!!!!!!! 





Λιμάνι Ηρακλείου: Πήρε το δεύτερο βραβείο στα Λιμάνια της Χρονιάς με πρώτη τη Νέα Υόρκη!!!!!!!!!

Μπράβο στο λιμάνι Ηρακλείου: Πήρε το δεύτερο βραβείο στα Λιμάνια της Χρονιάς με πρώτη τη Νέα Υόρκη

Στη... «φουρτούνα» της οικονομικής κρίσης η Ελλάδα και ειδικότερα η Κρήτη πρωτοπορούν στον τουρισμό κρουαζιέρας «κοντράροντας» το πρώτο λιμάνι στον κόσμο, που είναι της Νέας Υόρκης.

Το λιμάνι του Ηρακλείου, μοναδικός εκπρόσωπος της χώρας μας στον έκτο διαγωνισμό για το «Λιμάνι της χρονιάς 2012» που έγινε στη Μασσαλία, κατάφερε ανάμεσα σε 70 διαγωνιζόμενα λιμάνια απ' όλο τον κόσμο ν' αποσπάσει το δεύτερο βραβείο. Ο διαγωνισμός αυτός αποτελεί θεσμό και διοργανώθηκε από τον διεθνή οίκο - περιοδικό κρουαζιέρας «Seatrade insider», στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εκθεσης Κρουαζιέρας.

Το βραβείο παρέλαβε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένος Ηρακλείου κ. Γιάννης Μπρας, σε τελετή που έγινε χθες στη Μασσαλία. Οι άλλοι δύο διαγωνιζόμενοι, που έφτασαν στον τελικό, ήταν το λιμάνι κρουαζιέρας της Νέας Υόρκης (NY Cruise Port, USA), που έλαβε το πρώτο βραβείο και το λιμάνι της Καρθαγένης στην Ισπανία (Port of Cartagena, Spain) που απέσπασε το τρίτο βραβείο.

«Η Ελλάδα μπορεί ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο να έχει θετικά νέα κάνοντάς μας όλους υπερήφανους. Με σκληρή δουλειά, στρατηγικό προγραμματισμό και μικρά στοχευμένα βήματα τα καταφέραμε», δήλωσε στο «Εθνος» ο κ. Γιάννης Μπρας από τη Μασσαλία και πρόσθεσε:

«Το λιμάνι του Ηρακλείου έκλεψε την παράσταση και βρέθηκε στους 3 τελικούς διεκδικητές (φιναλίστ), ανάμεσα σε 70 λιμάνια, κυρίως εξαιτίας των καινοτομιών που εφάρμοσε το 2012, όσο και λόγω της πρωτοποριακής διαδικασίας του HomePort, που υλοποιεί σε συνεργασία με τη μεγαλύτερη εταιρεία κρουαζιέρας στην Ευρώπη, την Costa Crociere και τον Κρατικό Αερολιμένα Ηρακλείου «Ν. Καζαντζάκης»».

Οπως έγινε γνωστό, ανάμεσα στα σημεία που εντυπωσίασαν την επιτροπή του διαγωνισμού ήταν και ο χρόνος - ρεκόρ των 15 μόλις λεπτών για τη μεταφορά των επιβατών από το αεροδρόμιο Ηρακλείου στο πλοίο.
Η επιτροπή έλαβε σοβαρά υπόψη της τη διαδικασία ασφαλούς μεταφοράς για την οποία εφαρμόζονται ειδικά πρωτόκολλα που μειώνουν την ταλαιπωρία των επιβατών και τη διάρκεια της μεταφοράς.
Αρκετούς «πόντους» στην ελληνική υποψηφιότητα πρόσθεσαν οι νέες καινοτόμες υπηρεσίες, όπως αυτή που αφορά νέα εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα «Heraklion City Guide», όπου για πρώτη φόρα ο επισκέπτης μπορεί να κατεβάσει δωρεάν έναν πλήρη οδηγό για να περιηγηθεί στην πόλη και να γνωρίσει την ιστορία της, την αγορά της και τα σημεία ενδιαφέροντος. Αλλη καινοτόμα υπηρεσία είναι η «City info on Wheels©», όπου με ένα αυτοκινούμενο ηλεκτρικό όχημα πόλης δίνονται πληροφορίες στους διερχόμενους τουρίστες και λέγονται οι «ιστορίες και οι μύθοι της πόλης» από τους αρχαίους Μινωίτες μέχρι τους Βενετούς.
Οργανισμός λιμένος Ηρακλείου
Ξόδεψαμε μόλις 100.000 € για υποδομές
«Σημαντικό είναι ότι το λιμάνι του Ηρακλείου αναμετρήθηκε ως ίσο προς ίσο για τον τίτλο με το λιμάνι της Νέας Υόρκης, με τη διαφορά ότι αυτό ξόδεψε για δράσεις και υποδομές 256 εκατ. δολάρια και ο Οργανισμός Λιμένος Ηρακλείου μόλις 100.000 ευρώ!», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μπρας. Ακόμη, προσέθεσε ότι ήταν η δεύτερη κατά σειρά διάκριση του λιμανιού του Ηρακλείου, αφού πρόσφατα διακρίθηκε με τη δεύτερη θέση στον «Εθνικό Διαγωνισμό Αριστείας Εργων», που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του «26ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Project Management» της Παγκόσμιας Ενωσης Διαχείρισης Εργων (International Project Management Association) που πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη στο τέλος Οκτωβρίου. Στο πλαίσιο δε της έκθεσης «SEATRADE MED 2012» στη Μασσαλία πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις με όλους τους εκπροσώπους εταιρειών κρουαζιέρας ενώ ζωηρό ενδιαφέρον για το Ηράκλειο ως Home Port έδειξε η MSC, όπως και πρόθεση για έναρξη συνεργασίας η DISNEY CRUISE.

Μανόλης Κοκολάκης
Πηγή: ethnos.gr
Via:enikolopoulou.gr

Σαν σήμερα, 24 Νοεμβρίου του 1864 γεννήθηκε ο Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και σχεδιαστής διαφημίσεων Χένρι Ντε Τουλουζ Λωτρέκ .

      Χένρι Ντε Τουλουζ Λωτρέκ

O Χένρι Ντε Τουλουζ Λωτρέκ ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και σχεδιαστής διαφημίσεων. Γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 1864 στη Νότια Γαλλία. Είχε αριστοκρατική καταγωγή. Ο πατέρας του ήταν ο Κόμης Alphonse και η μητέρα του η Κόμισσα Adel.

Ο πατέρας του, ο Κόμης Αλφόνσος, ήταν ένας διαβόητος εκκεντρικός άνθρωπος, γνωστός για την απρόβλεπτη συμπεριφορά του: από το ότι έπλενε τις κάλτσες του στο ποτάμι (ανήκουστο για ένα αριστοκράτη!) μέχρι το να ιππεύει, φορώντας παράξενα ρούχα. Και η σχέση που είχε με τον πατέρα του ήταν πάντοτε σχεδόν «τυπική».

Ήταν πάντα φιλάσθενος και έπειτα από δυο ατυχήματα στα 12 και 14 του χρόνια, που έσπασε το αριστερό και το δεξί του πόδι αντίστοιχα, η ανάπτυξη των ποδιών του σταμάτησε και έμεινε σχεδόν νάνος (είχε μόλις 1,50 μ. ύψος).
Είχε ένα μεγάλο κορμό που αναπτυσσόταν φυσιολογικά και πολύ μικρά πόδια, ενώ πάντοτε χρησιμοποιούσε για το περπάτημα ένα μπαστούνι.

Μετά τα ατυχήματα του δεν είχε την δυνατότητα να ακολουθεί τον πατέρα του στις αριστοκρατικές συνήθειες της εποχής, που ήταν το κυνήγι και η ιππασία. Έτσι επικεντρώθηκε στη ζωγραφική. Παρά την αριστοκρατική καταγωγή του, βρήκε τη γνησιότερη έκφραση του εαυτού του στον μποέμ κόσμο του Παρισιού στο τέλος του 19ου αιώνα, απεικονίζοντας την κοσμική και νυχτερινή του ζωή με πικρία και συγκίνηση, με το νευρικό, ευαίσθητο και εξαιρετικά λεπτό σχέδιο του.

Η σωματική του αναπηρία του δημιουργούσε απέχθεια και ανασφάλεια που τον έκανε να απέχει από όλες εκείνες τις δυνατότητες μιας φυσιολογικής ζωής που πρόσφερε η Μονμάρτη. Συνήθως είχε την τάση να αυτοσατυρίζεται, αλλά αυτή η κατάσταση του δημιούργησε ψυχολογικά προβλήματα που τον οδήγησαν στον αλκοολισμό.

Αφιερώθηκε στη ζωγραφική από το 1882. Σπούδασε στις σχολές του Μπονά και του Κορμόν , στο Παρίσι, όπου γνώρισε τον Βαν Γκογκ και τα πρώτα έργα του (κυρίως προσωπογραφίες και ιππικές και στρατιωτικές σκηνές) είναι εμπνευσμένα από τον Λουίς Μπράουν και τον Μπαστιέν Λεπαζ. Από το 1886 περίπου χρονολογούνται τα πρώτα έργα του από τη ζωή της Μονμάρτη, όπου ο Κόκκινος μύλος και τα Κλειστά σπίτια (που έγιναν έπειτα από λίγο και ως το 1895 η συνηθισμένη κατοικία και ο τόπος εργασίας του) του πρόσφεραν μια σειρά θεμάτων, που αντιμετώπισε με τρόπο καθαρά νατουραλιστικό κατά το παράδειγμα του Ντεγκά.

Το 1891 ζωγράφισε την πρώτη αφίσα του, όπου παρουσιάζει τη «Γκουλύ», περίφημη χορεύτρια του «Μουλέν Ρουζ», στην οποία αφιέρωσε αργότερα πολλά σχέδια και πίνακες του. Από εκείνη τη χρονιά έγινε γνωστός και καταξιώθηκε για το έργο του. Διακόσμησε ακόμα με δυο πελώριους πίνακες του το εσωτερικό της σκηνής της όταν αυτή εξαθλιωμένη αναγκάστηκε, το 1895, να ακολουθήσει ένα περιπλανώμενο τσίρκο.

Από το 1892 η τεχνική της χρωμολιθογραφίας και της αφίσας τον συγκινεί όλο και περισσότερο, ενώ ο κόσμος του θεάτρου και του καμπαρέ εξακολουθούν να είναι το αγαπημένο περιβάλλον του. Ηθοποιοί και χορεύτριες όπως η Ζαν Αβρ, ο Λόι Φύλερ των Φολί Μπερζέρ και η Υβέτ Γκυλμπέρ γεμίζουν τους πίνακες, τα σχέδια και τα παστέλ του, που, κατά το παράδειγμα του Ντεγκά, κατασκεύαζε άφθονα.

Στερημένος από μια φυσιολογική ζωή που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος με κανονικό ύψος, έζησε ολοκληρωτικά για την Τέχνη του. Του έδωσαν το προσωνύμιο «η ψυχή της Μονμάρτη» και σ’ αυτό το μέρος, το περιβόητο κέντρο της παριζιάνικης νυχτερινής ζωής, έφτιαξε το σπίτι του, στηριζόμενος σε αυτήν αλλά και σε άλλα παριζιάνικα καμπαρέ και θέατρα, όπως επίσης και οίκους ανοχής, πηγή έμπνευσης για τα έργα του. Αναπαρίστανε όλα όσα έβλεπε σε αυτά τα μέρη και στις συγκεντρώσεις που σύχναζε.

Η Τέχνη και το ποτό ήταν οι δυο μεγάλες του αγάπες, και σε αυτές αφιέρωνε τον περισσότερο του χρόνο και την ενέργεια του. Έκανε είτε μόνο το ένα είτε και τα δυο κάθε μέρα σε όλη του τη ζωή μέχρι που πέθανε.

Η ζωή του ήταν προβληματική μέχρι που κατέληξε το 1899 να εισαχθεί σε μια κλινική αποτοξίνωσης. Όμως δεν κατάφερε να νικήσει το ποτό και έτσι το 1901, πέθανε, όπως λέγεται, από ανακοπή καρδιάς.

Τις τελευταίες του στιγμές τον φρόντισε η μητέρα του και κάποιοι κοντινοί του φίλοι, οι οποίοι ήταν συνεχώς στο πλευρό του. Όταν ο πατέρας του εμφανίστηκε ξαφνικά μετά την μακρά απουσία του, όλοι ξαφνιάστηκαν, εκτός από τον Χένρι, που του είπε: «Καλέ μου Πατέρα, ήξερα ότι δεν θα έχανες με τίποτα το θάνατο μου!» Ακόμα και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του ο πατέρας του τού συμπεριφερόταν άσχημα, όπως πάντα.

Σήμερα γνωρίζουμε τον Χένρι ντε Τουλούζ Λοτρέκ σαν τον αρχετυπικό μποέμικο καλλιτέχνη της καλής εποχής του Παρισιού την τελευταία δεκαετία του 19ου αι. Η τέχνη του επηρέασε το νέο αιώνα και πέθανε όταν ολοκλήρωσε την αποστολή του. Αναπαράστησε το πνεύμα και το συναίσθημα εκείνης της εποχής στις αφίσες και στα πορτρέτα του

Πολύ γνωστά του έργα είναι:

1: Οι εικόνες του για το γνωστό καμπαρέ Moulin Rouge, στο οποίο οι φιγούρες του είναι πολύ ζωντανές και εκφράζουν και τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά.

2: Ο πίνακας, «Τhe Circus Fernando, The Ring Master», αναπαριστά ένα άσπρο άλογο να καλπάζει με αναβάτη έναν ακροβάτη, έναν άλλο άντρα με θυμωμένο πρόσωπο να μαστιγώνει το ζώο, ενώ υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που παρακολουθούν.

Το έργο του χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό και τόσο βαθιά ειλικρίνεια πολλές φορές, που άγγιζε και απέδιδε ακόμα και την αποκρουστική ασχήμια.

Φιλοτέχνησε όμως και πίνακες στους οποίους τα πρόσωπα έχουν ευγένεια, κομψότητα και χάρη, όπως «Η Αμαζόνα» και διάφορες προσωπογραφίες ευγενών.

 

 

 

Πηγή:nea-acropoli.gr

Θέατρο Ένα Λεμεσού: Με έναν τίτλο αινιγματικό, ο οποίος όμως διασαφηνίζεται στην παράσταση, το Θέατρο Versus παρουσιάζει από τις 25 Νοεμβρίου το έργο «Τα κορίτσια δεν πρέπει να παίζουν ποδόσφαιρο».

Συγκρουόμενες ζωές στο Θέατρο Versus

Με φόντο ένα νοσοκομείο που θα μπορούσε να είναι κυπριακό, το έργο «Τα κορίτσια δεν πρέπει να παίζουν ποδόσφαιρο» εστιάζει στην οικογενειακή συνοχή.
Με έναν τίτλο αινιγματικό, ο οποίος όμως διασαφηνίζεται στην παράσταση, το Θέατρο Versus παρουσιάζει από τις 25 Νοεμβρίου το έργο «Τα κορίτσια δεν πρέπει να παίζουν ποδόσφαιρο».
Πρόκειται για την εναρκτήρια παραγωγή του λεμεσιανού θεάτρου στη νέα θεατρική περίοδο. «Έχω μια λατρεία στην καταλανική δραματουργία», δηλώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης Χρίστος Γεωργίου, και εξηγεί γιατί επέλεξε το εν λόγω έργο της Μάρτα Μπουτσάκα για να το ανεβάσει στη σκηνή του Versus. Καταλανική γραφή
Στο πλαίσιο της διαφαινόμενης άνθησης του καταλανικού θεάτρου όχι μόνο στην Ισπανία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη και την Αμερική, ο Χρίστος Γεωργίου μεταφέρει στο κυπριακό θέατρο το έργο «Τα κορίτσια δεν πρέπει να παίζουν ποδόσφαιρο».
Πρόκειται για τη συνέχεια σε μια σειρά από πρόσφατες παρουσιάσεις έργων Καταλανών θεατρικών συγγραφέων στο κυπριακό θέατρο: από το «Killer» του Γκιγιέμ Κλούα που είδαμε πέρυσι από την Onion Art Productions μέχρι τη φετινή «Μέθοδο Γκρόνχολμ» του Χόρντι Γκαλθεράν, η καταλανική θεατρική γραφή βρίσκεται στο προσκήνιο, τόσο εξαιτίας της παραδοσιακά αγωνιστικής (αντι)στάσης της αλλά και χάρη στη δημιουργία μιας σειράς από κινήσεις, οι οποίες αποδείχθηκαν ευεργετικές: δραματική σχολή, βήμα σε νέους θεατρικούς συγγραφείς, ανέβασμα έργων τοπικών συγγραφέων.
Όλα, δηλαδή, εκείνα τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε και στην Κύπρο κάποια στιγμή, για την ανάδειξη σύγχρονης κυπριακής θεατρικής γραφής.
Εν προκειμένω, ο Χρίστος Γεωργίου επέλεξε το έργο της πολυβραβευμένης Μάρτα Μπουτσάκα, λόγω της αμεσότητάς του.
Τρεις ιστορίες σε μία
«Είναι τόσο ρεαλιστικό, που θα μπορούσε να είναι τοποθετημένο δίπλα μας, σε ένα νοσοκομείο στην Κύπρο», λέει για το έργο που σκηνοθετεί ο Γεωργίου, θεατρολόγος για τρία χρόνια στον ΘΟΚ και τώρα συνεργάτης του Versus. «Δεν οριοθετείται χωροχρονικά το έργο, κι ας έχει κάποιες μικρές αναφορές στην Καταλονία».
Κυρίως, ο Γεωργίου εστιάζει στη θεματολογία του έργου, η οποία καταπιάνεται με την οικογένεια και τη σημασία της στη σημερινή εποχή.
«Η οικογένεια είναι παρούσα διά της απουσίας της», επισημαίνει ο σκηνοθέτης και εξηγεί πως στις τρεις ιστορίες που «συγκρούονται» ύστερα από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα αποκαλύπτεται το πόσο σπασμένος ήταν για τους έξι ήρωες του έργου ο -κατά τα άλλα- άρρηκτος οικογενειακός δεσμός.
Στο έργο της Μάρτα Μπουτσάκα, η οποία θεωρείται μια από τις πιο ενδιαφέρουσες γυναικείες φωνές ολόκληρης της Ισπανίας, παρακολουθούμε τη συνάντηση μιας μητέρας (Νάτια Χαραλάμπους), ενός νεαρού άντρα, του Τόνι (Μάνος Γαλανής) και της Σάρας (Παντελίτσα Μαυρογιάννη) στο νοσοκομείο. Δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, όπως τρεις δικοί τους άνθρωποι ήταν μαζί στο ίδιο αυτοκίνητο όταν ενεπλάκησαν σε ένα τροχαίο ατύχημα. Καθώς η ‘Αννα, η Λίδια και ο Τζουζέπ βρίσκονται στην εντατική, οι συγγενείς τους προσπαθούν να βρουν τη σχέση μεταξύ των τριών και έρχονται αντιμέτωποι με αναπάντητα ερωτήματα, μυστικά και ανατροπές.
«Η δράση κινείται σε δύο παράλληλα επίπεδα: των συγγενών που αποσιωπούν σημαντικά στοιχεία της πραγματικότητας και των τραυματιών, που δεν βλέπουμε ποτέ επί σκηνής αλλά αποκαλύπτουν την αλήθεια», εξηγεί ο Γεωργίου, καταλήγοντας πως το βασικότερο για τον ίδιο στη σκηνοθετική του προσέγγιση είναι «η αμεσότητα συναισθημάτων και δράσης στον ψυχισμό του θεατή».



+ Η πρεμιέρα θα δοθεί στις 25 Νοεμβρίου, στις 20:30 στο Θέατρο Ένα (Β΄ Δημοτική Αγορά) Λεμεσού. Παραστάσεις στις 26, 27/11 και 3, 5, 7, 8, 9, 10/12. Πληροφορίες τηλ. 96458399.
ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ©VERSUS

Το πρώτο μπαρ που απευθύνεται σε κωφάλαλους άνοιξε πριν λίγες εβδομάδες στην Μπολόνια της Ιταλίας από δύο νεαρούς κωφάλαλους που θέλησαν να ενσωματώσουν τις διαφορετικές γλώσσες μέσα από τη τέχνη, το φαγητό και τον πολιτισμό.

Εγκαινιάστηκε το πρώτο μπαρ στον κόσμο για κωφάλαλους!

Το «Senza nome» είναι το πρώτο μπαρ που οι θαμώνες μπορούν να παραγγείλουν δίνοντας στον μπάρμαν χαρτάκια με τις ονομασίες των ποτών.

Κι αυτό γιατί το μπαρ χωρίς όνομα απευθύνεται σε κωφάλαλους και άνοιξε πριν λίγες εβδομάδες στην Μπολόνια της Ιταλίας από δύο νεαρούς κωφάλαλους που θέλησαν να ενσωματώσουν τις διαφορετικές γλώσσες μέσα από τη τέχνη, το φαγητό και τον πολιτισμό.

Μέσα στο μπαρ υπάρχουν σε πίνακες αναρτημένες φωτογραφίες με τις βασικές κινήσεις στην ιταλική νοηματική για να μπορεί κανείς να πει «μπύρα», «τσάι», «βότκα»

Ο Αλφόνσο Μαράτζο με πτυχίο στην Τέχνη, Μουσική και Θέαμα και η Σάρα Λόνγκι, ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν έναν μοναδικό χώρο στον οποίο κανείς μπορεί να απολαύσει πέρα από το φαγητό και το ποτό, την τέχνη, τη μουσική και το θέαμα.

«Η κεντρική ιδέα είναι να δώσουμε πνοή σε ένα χώρο που μπορούν να κυκλοφορήσουν ιδέες, σκέψεις και να συνδυαστούν οι διαφορετικές γλώσσες ώστε να φέρουμε σε επαφή και επικοινωνία του κωφούς κι όσους δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα κώφωσης», δηλώνει ο Αλφόνσο.

Άλλωστε διοργανώνονται εκθέσεις νέων καλλιτεχνών, παίζεται κάθε βράδυ ζωντανή μουσική, παρουσιάζονται βιβλία, γίνονται μαθήματα γιόγκα και εμφανίζονται κωφάλαλοι ηθοποιοί που δίνουν μοναδικές παραστάσεις.

Πηγή:  iefimerida.gr

Η Γκρέις Πατρίτσια Κέλι (Grace Patricia Kelly, 12 Νοεμβρίου 1929 - 14 Σεπτεμβρίου 1982), γνωστότερη ως Γκρέις Κέλι, ήταν μια βραβευμένη με όσκαρ αμερικανίδα ηθοποιός, καθώς και πριγκίπισσα του Μονακό.

 

Η Πριγκίπισσα του Μονακό θα γινόταν σήμερα......83 χρόνων.

Η Γκρέις Πατρίτσια Κέλι (Grace Patricia Kelly, 12 Νοεμβρίου 1929 - 14 Σεπτεμβρίου 1982), γνωστότερη ως Γκρέις Κέλι, ήταν μια βραβευμένη με όσκαρ αμερικανίδα ηθοποιός, καθώς και πριγκίπισσα του Μονακό. Τον Απρίλιο του 1956 η Κέλι παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Ρενιέ Γ' του Μονακό κι έκτοτε αποκαλούνταν Η Αυτής Γαληνία Υψηλότης, πριγκίπισσα του Μονακό ή απλούστερα Πριγκίπισσα Γκρέις. Στα έξι χρόνια που η Κέλι εργάστηκε στο Χόλιγουντ γύρισε μόνο 11 ταινίες, εντούτοις κατατάσσεται στις πιο πολυαγαπημένες πρωταγωνίστριες του Χόλιγουντ και το όνομά της αποτελεί συνώνυμο του στιλ, της ακτινοβολίας και της χάρης. Συνεργάστηκε τρεις φορές με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ το για τις ταινίες Σιωπηλός Μάρτυς (Rear Window, 1954), Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως (Dial M for Murder, 1954) και Το κυνήγι του κλέφτη (To Catch A Thief, 1955) και κέρδισε το όσκαρ το 1954 για την ταινία Η χωριατοπούλα (The Country Girl). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 13η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Η Γκρέις Κέλι γεννήθηκε το 1929 από τον Τζον Μπρένταν Κέλι και τη σύζυγό του Μάργκαρετ Κάθριν Μάγερ στη Φιλαδέλφια της Πενσιλβάνια. Ονομάστηκε Γκρέις προς τιμή της αδικοχαμένης σε νεαρή ηλικία αδερφής της μητέρας της. Η Κέλι είχε δυο μεγαλύτερα αδέρφια την Πέγκι και τον Τζον και μια μικρότερη αδερφή τη Λιζάν.
Κινηματογραφική καριέρα


Από την παιδική της ηλικία η Κέλι ονειρευόταν να κάνει καριέρα στο θέατρο. Ήδη στα δώδεκά της είχε εμφανιστεί στον πρωταγωνιστικό ρόλο του θεατρικού Don't Feed the Animals που ανέβασε η τοπική θεατρική ομάδα. Στα 18 της δεν κατάφερε να μπει στο κολέγιο Μπένινγκτον, λογω των χαμηλών της βαθμών στα μαθηματικά, κάτι που την ώθησε στο να ακολουθήσει το όνειρό της να γίνει ηθοποιός. Κατά συνέπεια απαγγέλοντας ένα μονόλογο από το θεατρική παράσταση The Torch-Bearers, που είχε συγγράψει ο θείος της Τζόρτζ, κατάφερε να μπει στην Αμερικανική ακαδημία των δραματικών τεχνών. Η Κέλι δούλεψε ως μοντέλο για να συντηρήσει τις σπουδές της και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ στο πλευρό του Ρέιμοντ Μάσεϊ στο θεατρικό του Στρίντμπεργκ , Ο Πατέρας.
Μετά την αποφοίτησή της το 1948 ο σκηνοθέτης Ντέλμπερτ Μαν την προσέλαβε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Σίνκλερ Λιούις Μπέθελ Μέριντεϊ

Η επιτυχία αυτής της παραγωγής για την τηλεόραση, που ότι είχε αρχίσει να μπαίνει πλέον στη ζωή των αμερικανών, την οδήγησε στον πρώτο κινηματογραφικό της ρόλο στην ταινία Δεκατέσσερεις ώρες αγωνίας (Fourteen Hours, 1951).
Ο ρόλος αυτός ήταν μικρός και η Γκρέις πέρασε απαρατήρητη με αποτέλεσμα να μην έχει άλλες προσφορές για κινηματογραφικούς ρόλους για κάμποσο καιρό. Ένα χρόνο αργότερα επικοινώνησε μαζί της ο παραγωγός κι αργότερα σκηνοθέτης Στάνλεϊ Κρέιμερ, ο οποίος της προσέφερε ένα ρόλο στο πλάι του Γκάρι Κούπερ στην ταινία Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon, 1952), που επρόκειτο να σκηνοθετήσει ο Φρεντ Τσίνεμαν. Η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία και της χάρισε μεγάλη δημοτικότητα. Επόμενός της στόχος ήταν η οντισιόν για την ταινία του Τζον Φορντ, Μογκάμπο, όπου θα πρωταγωνιστούσε πλάι στον Κλαρκ Γκέιμπλ και την Άβα Γκάρντνερ. Το γεγονός ότι η ταινία γυριζόταν στην Αφρική αποτελούσε μεγάλο δέλεαρ για την Γκρέις. Η ταινία προβλήθηκε το 1953 και η Κέλι που είχε πλέον γίνει σταρ προτάθηκε για όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου. Η επιτυχία ακολούθησε όταν το 1954 πρωταγωνίστησε στη μεταφορά του θεατρικού του Φρέντρικ Νοτ Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως (Dial M for Murder, 1954) με σκηνοθέτη τον Άλφρεντ Χίτσκοκ. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ο Χίτσκοκ της μιλούσε συνέχεια για την επόμενή του ταινία με τίτλο Σιωπηλός Μάρτυς (Rear Window), εντυπωσιάζοντάς την σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αρνηθεί την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει στο πλευρό του Μάρλον Μπράντο στην ταινία του Ηλία Καζάν Το λιμάνι της αγωνίας (On The Waterfront, 1954). Ο Χίτσκοκ προσέλαβε την Κέλι για το Σιωπηλός Μάρτυς. Ο Τζέιμς Στιούαρτ, συμπρωταγωνιστής της στην ταινία Σιωπηλός Μάρτυς, ενθουσιάστηκε με την ερμηνεία της. Το φιλμ έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 1954 κι η Κέλι έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Κατά τη διάρκεια του 1954 γύρισε άλλες δυο ταινίες και τις δυο με συμπρωταγωνιστή τον Γουίλιαμ Χόλντεν. Η πρώτη ήταν το Οι γέφυρες του Τόκο-Ρι (The Bridges at Toko-Ri) και η δεύτερη ήταν Η χωριατοπούλα (The Country Girl), βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό δράμα του Κλίφορντ Όντετς. Εκτός από τον Χόλντεν στην ταινία πρωταγωνιστούσε και ο Μπινγκ Κρόσμπι στο ρόλο του αλκοολικού της συζύγου.

Όσκαρ και αριστοκρατία

Η ερμηνεία της στη Χωριατοπουλα έλαβε τις καλύτερες κριτικές κι η Κέλι θεωρούταν το φαβορί για το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου το 1954.
The Country Girl 1954 Όσκαρ Ά γυναικείου ρόλου
Η πιο κοντινή της αντίπαλος για το βραβείο ήταν η Τζούντι Γκάρλαντ που είχε κάνει επιτυχημένη επανεμφάνιση την ίδια χρονιά με το Ένα αστέρι γεννιέται (A star is Born). Τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά ανέφεραν κόντρα μεταξύ των δυο σταρ. Τη βραδιά της απονομής η Γκάρλαντ βρισκόταν στο νοσοκομείο έχοντας μόλις γεννήσει το γιο της Τζόζεφ και δίπλα της υπήρχαν κάμερες, ώστε σε περίπτωση που κέρδιζε το βραβείο να μπορούσε να βγάλει ευχαριστήριο λόγο από το νοσοκομείο. Νικήτρια όμως αναδείχτηκε η Κέλι, κάτι που η Γκάρλαντ δεν ξέχασε ποτέ.

Τα επόμενα δυο χρόνια γύρισε άλλες τρεις ταινίες, εκ των οποίων η πρώτη ήταν η τρίτη και τελευταία της συνεργασία με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία Το κυνήγι του κλέφτη (To Catch A Thief, 1955). Την ίδια χρονιά στο φεστιβάλ των Καννών γνώρισε τον πρίγκιπα Ρενιέ Γ' του Μονακό, με τον οποίον κράτησε για μήνες επικοινωνία. Επιστρέφοντας στη Αμερική γύρισε την ταινία Ο κύκνος (The Swan, 1956) όπου πλάι στον Άλεκ Γκίνες υποδύθηκε μια πριγκίπισσα. Η ταινία ήταν προφητική και η ζωή να μιμήθηκε την τέχνη καθώς ο Ρενιέ μετά το τέλος των γυρισμάτων τη ζήτησε σε γάμο. Η εταιρία παραγωγής της ταινίας καθυστέρησε την κυκλοφορία της μέχρι την ημέρα του γάμου της Κέλι με το Ρενιέ.

Πριγκίπισσα του Μονακό

Εννιά μήνες και τέσσερεις μέρες μετά το γάμο της με το Ρενιέ, η Κέλι έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί την πριγκίπισσα Καρολίνα, της οποίας των ερχομό ανακοίνωσαν 21 πυροβολισμοί και η μέρα της γέννησής της κηρύχθηκε μέρα αργίας. Ο πρίγκιπας Ρενιέ και η πριγκίπισσα Γκρέις απέκτησαν τρία παιδιά: την πριγκίπισσα Καρολίνα, τον πρίγκηπα Αλβέρτο και την πριγκίπισσα Στεφανί. Μετά το γάμο ο Ρενιέ απαγόρευσε την προβολή των φιλμ της Κέλι. Το 1962 ο Άλφρεντ Χίτσκοκ της προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμΜάρνι (Marnie) και η Κέλι ήθελε να ξανασυνεργαστεί μαζί του. Όταν όμως η κοινή γνώμη στράφηκε εναντίον της, λόγω του γεγονότος ότι η υπόθεση του φιλμ θα αμαύρωνε την εικόνα της, αναγκάστηκε να μη δεχτεί το ρόλο. Το 1977 ο σκηνοθέτης Χέρμπερτ Ρος προσπάθησε να τη δελεάσει να επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη προσφέροντάς της τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Η κρίσιμη καμπή (The Turning Point). Συνεπώς η Κέλι δεν επέστρεψε ποτέ στη μεγάλη οθόνη, προσπάθησε παρόλα αυτά να υποστηρίξει την καλλιτεχνική άνθιση στο Μονακό ιδρύοντας το Ίδρυμα Πριγκίπισσα Γκρέις που βοηθούσε όλους τους καλλιτέχνες και τεχνίτες της περιοχής. Επίσης οργάνωνε κάθε χρόνο γιορτή για τα ορφανά. Τα χρόνια πέρασαν και το 1981 η Γκρέις και ο Ρενιέ γιόρτασαν 25 χρόνια γάμου.

Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1982, ενώ επέστρεφε οδικώς μαζί με τη μικρή της κόρη της Στεφανί, από το εξοχικό τους στην επαρχία, η πριγκίπισσα Γκρέις είχε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που την έκανε να χάσει τις αισθήσεις της και να ρίξει το αυτοκίνητο στο γκρεμό. Το σώμα της ανασύρθηκε από το αυτοκίνητο αλλά είχε υποστεί πολλαπλά κατάγματα κι είχε πέσει σε κώμα. Μεταφέθηκε στο νοσοκομείο του Μονακό όπου της διαγνώστηκε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Η οικογένεια της αποσυνέδεσε το μηχανισμό που την κρατούσε στη ζωή.
Η κόρη της Στεφανί είχε υποστεί σοβαρό κάταγμα στην αυχενική μοίρα και αναγκάστηκε να φορέσει κολάρο. Η κηδεία της έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Μονακό. Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους στην κηδεία της ήταν οι πρώην συμπρωταγωνιστές της Τζέιμς Στιούαρτ και Κάρι Γκραντ. Ενώ την κηδεία της παρακολούθησαν από την τηλεόραση 100 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως[4]. Ο πρίγκηπας Ρενιέ που δεν ξαναπαντρεύτηκε κηδεύτηκε στο πλευρό της μετά το θάνατό του το 2005.

Επιμέλεια: Έλσα Βαρθαλίτη Πηγή:enikolopoulou.gr

Ρωσικό "πάρτι" €21 δισ. στην Κύπρο...........

 

Ρωσικό "Πάρτι" € 21 δισ. στην Κύπρο........

Ενώ οι τιμές των κατοικιών στην Πάφο, τη Λεμεσό και αλλού βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, οι πωλήσεις ακινήτων έχουν φρενάρει και το αδιάθετο στοκ αυξάνεται, τα ρωσικά κεφάλαια συνεχίζουν να καταφτάνουν στην Κύπρο, όχι τόσο για να αγοράσουν γη όσο για να τοποθετηθούν στις κυπριακές τράπεζες, όπως γράφει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
Κάποτε το νησί της Αφροδίτης αποτελούσε μαγνήτη για τα ξένα κεφάλαια. Σήμερα ψάχνει εναγωνίως για ρευστό που, για την ώρα, του παρέχει το άφθονο ρωσικό χρήμα το οποίο είναι κατατεθειμένο στις κυπριακές τράπεζες και, σύμφωνα με το περιοδικό «Σπίγκελ», φτάνει τα 21 δισ. ευρώ, αλλά προέρχεται κατά κύριο λόγο από παράνομες δραστηριότητες.
Τα τελευταία χρόνια η παρουσία των Ρώσων έχει αλλάξει την οικονομία του νησιού. Από το 2009 μέχρι σήμερα ο αριθμός των επισκεπτών από τη Ρωσία τριπλασιάστηκε και ανέρχεται πλέον σε 400.000 ετησίως, κάποιοι από τους οποίους ήρθαν για να μείνουν. Μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου είναι περίπου 50.000 Ρώσοι, ενώ το 25% των τραπεζικών καταθέσεων στο νησί είναι ρωσικής προέλευσης.
Στην παραλιακή πόλη της Λεμεσού, που έχει μετονομαστεί από τους Ρώσους σε Λιμασόλγκραντ, η ρωσική τείνει να γίνει η δεύτερη επίσημη γλώσσα. Από τα μενού των εστιατορίων και τις πινακίδες των καταστημάτων μέχρι και τις αγγελίες στα ακίνητα, το κυριλλικό αλφάβητο είναι παντού. Στη Λεμεσό κυκλοφορεί ρωσική εφημερίδα και λειτουργούν ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι, ρωσικό ραδιόφωνο και δύο ρωσικά σχολεία.


Ξέπλυμα. Η μαζική προσέλευση ρώσων επιχειρηματιών στην Κύπρο προφανώς οφείλεται στον χαμηλό εταιρικό φόρο (10%, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 25%). Οπως όμως επισημαίνει η «Ντέιλι Τέλεγκραφ», οφείλεται και στις βάσιμες υπόνοιες ότι το νησί έχει μετατραπεί σε μεγάλο πλυντήριο βρώμικου ρωσικού χρήματος, θέμα που έχει μπει για τα καλά στη συζήτηση σχετικά με το αν η Λευκωσία θα λάβει την πολυπόθητη οικονομική βοήθεια από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Πρώτοι οι Γερμανοί, που καλούνται να βάλουν τα 2 από τα περίπου 15 δισ. ευρώ του πακέτου που συζητείται να δοθεί στην Κύπρο, έθεσαν ως προϋπόθεση την αύξηση του εταιρικού φόρου και την καταστολή του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. «Εφόσον η Κύπρος λάβει οικονομική στήριξη για τις τράπεζές της από την ΕΕ, θα είναι σαν να εξασφαλίζουμε τους κατόχους ρωσικών λογαριασμών μαύρου χρήματος και σαν να δίνουμε τη δυνατότητα στη Λευκωσία να συνεχίσει το ξέπλυμα», ανέφερε σε πρόσφατο άρθρο του το «Σπίγκελ» επικαλούμενο έρευνα της ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών της Γερμανίας (από την οποία και προέκυψε η πληροφορία για ρωσικές καταθέσεις 26 δισ. ευρώ στις τράπεζες της Κύπρου).
Πώς όμως η Λευκωσία επιτυγχάνει την προσέλκυση των ρωσικών κεφαλαίων; «Μέσω της παραχώρησης κυπριακής υπηκοότητας στους μεγιστάνες από τη Ρωσία», γράφει η «Ντέιλι Τέλεγκραφ». Μέχρι σήμερα η Λευκωσία έχει δώσει υπηκοότητα σε ευκατάστατους ρώσους πολίτες ως αντάλλαγμα για τις καταθέσεις μεγάλων ποσών σε κυπριακές τράπεζες. Ετσι, 80 ρώσοι ολιγάρχες έχουν αποκτήσει την κυπριακή ιθαγένεια, σύμφωνα με τα ευρήματα της γερμανικής ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών που επικαλέστηκε το «Σπίγκελ».


Κερκόπορτα στην ΕΕ. Οταν όμως κάποιος έχει την ιθαγένεια χώρας-μέλους, μπορεί να κυκλοφορεί χωρίς περιορισμούς οπουδήποτε εντός της ΕΕ. «Ουσιαστικά, με χαμηλό τίμημα, η Κύπρος προσφέρει σε έναν κροίσο ένα χρυσό διαβατήριο με το οποίο μπορεί να ταξιδέψει παντού», σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα.
Αυτό ακριβώς αποτελεί η Κύπρος για πολλούς Ρώσους, μια κερκόπορτα για να εισέρχονται ανενόχλητοι στην ΕΕ. Μάλιστα, το παράδειγμά τους αρχίζουν να μιμούνται και οι Κινέζοι, ενώ στόχος της Λευκωσίας για το 2013 είναι να αφιχθούν στην Κύπρο περίπου 10.000 κινέζοι τουρίστες, ανάμεσά τους και υψηλού εισοδήματος.


Το ρωσικό δάνειο. Ο παράγων Ρωσία είναι παντού. Ενώ η κυπριακή οικονομία κλυδωνίζεται και η κυβέρνηση Χριστόφια διαπραγματεύεται από την Πέμπτη με την τρόικα το πακέτο βοήθειας, μια παράλληλη συζήτηση βρίσκεται σε εξέλιξη αλλά με τη Μόσχα. Η τελευταία φέρεται να έχει ζητήσει από τη Λευκωσία, ως αντάλλαγμα για να της δώσει δάνειο, πρόσβαση στα αποθέματα φυσικού αερίου της, δηλαδή κάποια από τα θαλάσσια Οικόπεδα που πρόκειται να παραχωρήσει με διεθνείς διαγωνισμούς.
Είναι σαφές πως το δάνειο, από όπου και να προέλθει, αποτελεί μονόδρομο για την οικονομία της Κύπρου, η οποία από τον περασμένο Αύγουστο έχει υποβαθμιστεί δύο φορές από τον Standard & Poor's. Μάλιστα ο οίκος επιφυλάσσεται για περαιτέρω υποβάθμισή της καθώς εκτιμά ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί έπειτα από τη συμφωνία για υπαγωγή της στον μηχανισμό στήριξης.


Η περίπτωση της Πάφου. Παράλληλα η κρίση είναι εμφανής παντού, με πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα την κάποτε ακμάζουσα οικονομία της τουριστικής Πάφου. Διαμερίσματα τριών δωματίων που κάποτε πωλούνταν προς 150.000 ευρώ, τώρα προσφέρονται προς 79.000 ευρώ. Στην πιο εμπορική ζώνη της πόλης, εκεί όπου κάποτε τα πολυτελή συγκροτήματα έσφυζαν από τουρίστες, σήμερα πολλά είναι εγκαταλειμμένα και γκραφίτι σκεπάζουν τους τοίχους τους. Τα πράγματα πάνε τόσο άσχημα ώστε πρόσφατα κάποιοι ιδιώτες στους οποίους το Δημόσιο χρωστάει χρήματα επειδή απαλλοτρίωσε τη γη, προέβησαν σε κατάσχεση οχημάτων που ανήκαν σε διάφορες κρατικές υπηρεσίες, πως το Κτηματολόγιο, τα Δημόσια Εργα και το Τμήμα Δασών.

Αντιδράσεις για το δημοσίευμαΑντιδράσεις προκάλεσε στη Λευκωσία το δημοσίευμα του «Σπίγκελ», με την κυπριακή κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι εφαρμόζει ένα υψηλού επιπέδου θεσμικό πλαίσιο για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος

Διαπραγματεύσεις με την τρόικαΑπό τα τέλη Ιουνίου η Κύπρος έχει απευθυνθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητώντας βοήθεια για τη στήριξη των τραπεζών της. Χθες, άρχισαν στη Λευκωσία οι σχετικές διαπραγματεύσεις με την τρόικα

Απώλειες 4 δισ. ευρώ για τις κυπριακές τράπεζεςΕκτιμάται ότι οι κυπριακές τράπεζες έχουν χάσει περισσότερα από 4 δισ. ευρώ εξαιτίας της απομείωσης του ελληνικού χρέους που διακρατούσαν. Η Κομισιόν εκτίμησε πρόσφατα ότι το ΑΕΠ της χώρας θα συρρικνωθεί κατά 2,3% το τρέχον έτος και κατά 1,7% το 2013

Επιμέλεια: Γιώργος Φιντικάκης
Πηγή:tanea.gr

Σήμερα το Comic Book Festival στη Λευκωσία!!!!!!

Comic Book Festival στις 10 Νοεμβρίου στη Λευκωσία

Επιστρέφει για τρίτη χρονιά το Comic Book Festival, στην Στοά Παπαδοπούλου, στην παλιά Λευκωσία.

Ο ετήσιος εορτασμός της 9ης τέχνης, με διοργανωτή το κατάστημα βιβλίων κόμικ Ant Comics, πραγματοποιείται το Σάββατο 10 Νοεμβρίου, από τις 11 το πρωί και μέχρι τις 5 το απόγευμα.
Η φετινή διοργάνωση περιλαμβάνει τη δουλειά τοπικών καλλιτεχνών της τέχνης των κόμικ, μια μεγάλη επιλογή από συλλεκτικά κόμικ και μάνγκα, μουσική, εκπτώσεις και πολλά δωρεάν κόμικ μεταξύ άλλων!
Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος, δημιουργοί κόμικ θα φτιάξουν επί τόπου ιστορίες, με θέμα το «μαύρο-άσπρο».
Ακολουθεί after party στη μπυραρία New Division [έναντι του παλιού ΓΣΠ], από τις 10 το βράδυ.
+ To Ant Comics βρίσκεται στην Στοά Παπαδοπούλου, δίπλα στο καφενείο Καλά Καθούμενα [στοά μεταξύ Πλατείας Φανερωμένης και οδού Λήδρας, παλιά Λευκωσία]. Πληροφορίες τηλ. 22660384 , 99436873.
Πηγή:parathyro.com

Γράφεις? O Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου ψάχνει τους αυριανούς θεατρικούς συγγραφείς της Κύπρου!!!!!!!!!

ΘΟΚ και ITI σε αναζήτηση θεατρικών συγγραφέων
Γράφεις;
O Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου ψάχνει τους αυριανούς θεατρικούς συγγραφείς της Κύπρου.
Ποιοι ασχολούνται με το γράψιμο, ποιοι έχουν χάρισμα, προσωπικό στυλ, όραμα και διορατικότητα στη θεματολογία; Όλα αυτά τα ερωτήματα θα απαντήσουν όσοι θα συμμετάσχουν στη διαδικασία, με στόχο να βρεθούν και να ανέβουν στη σκηνή καινούρια, πρωτότυπα θεατρικά έργα.
«Ανοιχτή πρόσκληση λοιπόν σε όσους ασχολούνται με τη θεατρική γραφή: ανυπομονούμε να αναδείξουμε νέα ταλέντα, να στηρίξουμε τα ήδη υπάρχοντα και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για την ανάπτυξη καινούριας, φιλόδοξης και συναρπαστικής θεατρικής γραφής», αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΘΟΚ.
Η πρωτοβουλία ανήκει από κοινού στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και το Κυπριακό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου [ITI] και είναι μέρος μιας σειράς δραστηριοτήτων που στοχεύει στη διεύρυνση του θεατρικού πεδίου, την καλλιέργεια καινούργιου οράματος, σύγχρονων προσεγγίσεων και αυθεντικών φωνών στο κυπριακό θέατρο μέσα από καινούριους τρόπους αναζήτησης και έρευνας του αντικειμένου.

Όροι συμμετοχής:
Μέχρι τις 31/12/12, μέχρι το τέλος του χρόνου, στείλτε ένα καινούριο θεατρικό έργο που έχει ή δεν έχει παρουσιαστεί, μονόπρακτο ή κανονικής διάρκειας ή ακόμα και ουσιαστικό μέρος ενός έργου που δεν έχετε τελειώσει) ως δείγμα της δουλειάς σας.
Περιλάβετε μια σύντομη σύνοψη του έργου και ένα γράμμα στο οποίο παρουσιάζεται σε σημεία η εμπειρία σας στο θέατρο (αν υπάρχει) και οι φιλοδοξίες σας γύρω από τη θεατρική γραφή, μαζί με τα στοιχεία επικοινωνίας σας (διεύθυνση, e-mail και τηλέφωνο) στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου.
• Γρηγόρη Αυξεντίου 9, 1096 Λευκωσία (χώρος παλαιού ΓΣΠ) – αν θα παραδοθεί • Τ.Θ. 24658, 1302 Λευκωσία – αν θα ταχυδρομηθεί • mmaleni@thoc.org.cy – αν θα σταλεί ηλεκτρονικά (να ζητηθεί απόδειξη)
+ Οι συγγραφείς που θα λάβουν μέρος θα έχουν την ευκαιρία να λάβουν ενημέρωση και ίσως σχόλια ή καθοδήγηση για τα έργα τους, όσο επιτρέπει ο χρόνος και ο αριθμός των έργων που θα υποβληθούν.
Οι συγγραφείς θα προσκληθούν στις συναντήσεις και τις δραστηριότητες του Κύκλου Συγγραφής που ήδη γίνονται με τη συμμετοχή νέων συγγραφέων.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: alantakespictures.blogspot.com
Πηγή:parathyro.com