Η Ζωή μας σε...230 σελίδες.........

Στο ίδιο έργο θεατής....

Όταν επιστρέφεις από την Ελλάδα και απομακρύνεσαι από αυτά που βλέπεις,  αυτά που ακούς, αυτά που ζεις ο ίδιος αλλά κυρίως οι δικοί σου άνθρωποι αντιλαμβάνεσαι πως η χώρα, ο τόπος, το σπίτι που γεννήθηκες, μεγάλωσες και αγαπάς έμεινε πλέον «γιαπί», χωρίς παράθυρα, χωρίς πόρτες, χωρίς δάπεδο, χωρίς οροφή, μονό κολώνες που και αυτές σιγά σιγά ραγίζουν και εσύ δεν λες να φύγεις, πρώτα από όλα γιατί δεν θέλεις να εγκαταλείψεις το σπίτι σου και έπειτα γιατί τα διπλανά σπίτια βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.
Με την ψήφιση του σημερινού πολυνομοσχεδίου, γιατί θα ψηφισθεί με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, η Ελλάδα ανακηρύσσεται χώρα ταπείνωσης. Και αυτό γιατί,  δεν χάνει ο Έλληνας πλέον το μισθό του, τη σύνταξη του, το επίδομα ανεργίας, τις τριετίες, το επίδομα γάμου και όσα άλλα που το πακέτο του τρίτου μνημονίου επιβάλει αλλά αυτό που πραγματικά χάνει είναι η Αξιοπρέπεια του.
Κι όταν ο Περήφανος  Έλληνας χάνει την αξιοπρέπεια του, χάνει την ψυχή του. Άλλωστε αυτή η ψυχούλα ή ψυχάρα είναι αυτή που κάνει τον Έλληνα να ξεχωρίζει, να πολεμά, να επιβιώνει, να αντέχει…
Πόσος εξευτελισμός να τρώει από τα σκουπίδια του, να κλέβει το γάλα του παιδιού του από το σούπερ μάρκετ, να ζητιανεύει τα φάρμακα του, να βλέπει τα παιδιά του να βουλιάζουν και τα εγγόνια του να πεινούν….
Ένα άρθρο με εκατοντάδες παραγράφους συνολικής έκτασης 230 σελίδων που θα ψηφιστεί ως ένα και μόνο άρθρο…
Η Ζωή μας σε 230 σελίδες…….παρακαλώ ψηφίστε!
Αυτό που ΔΕΝ θα ήθελα να δώ και να ζήσω είναι το ίδιο έργο δυό φορές και εφόσον έπονται οι κυπριακές εκλογές, σύντομα μάλιστα, να ευχηθώ όπως ψηφίστε με συνείδηση, γιατί πιστέψετε το έργο "η ζωή μας σε 230 μέρες" δεν θα σας αρέσει......

Γράφει:Ζωή